Öleceğim
Öleceğim de bahane yok be arkadaş
Gemi yan yatmadı
Batmadı
Asi dalgalar, boğulmadım
Raydan çıkmadı tren
Tuttu fren
Enkazlar altında kalmadım
Deprem ocağımı yıkmadı
Şair odamdayım
Ozan derler, adımlayım
Hep doğru adımlardayım
Husumetim yok
Kimselere karışmadım
Ne düşmanım, ne kimsenin düşmanlarıyım
Ne de dövdüler
Kimseler sıkmadı
İkinci Dünya savaşı çıkmadı
Uçak düşmedi
Otobüs devrilmedi
Katil değilim
Etrafım çevrilmedi
Tansiyonum normal
Öldürecek kadar çarpmıyor kalbim
Firari uykularımla hâlâ gecelerce sabahları ediyorum
Nefes alıp veriyorum
Saçlarım döküldü
Belim büküldü
Deli rüzgar savurmadı
Temmuz sıcağı kavurmadı
Kırkikindi yağmurları yağa yağa sele gömülmedim
Vicdanım rahat
Kimseye etmedim kabahat
Pembe düşlerim
Eksilmedi gülüşlerim
Eskimedi mavi gökyüzü
Değişmedi yeryüzü
Alnımda ter bulgur bulgur
Yokuşları çıktım
Kör topal yürüdüm düzü
Her sene yaşadım kara kışı, yazı, güzü
O da ne aman Allah’ım
...Vu
..... rul
.........dum
Öldürdü beni
Yar sinesinde ben’i