yanağı gülkurusu,dudağı kılıç yarası kızıl
gülüşü mısır patlağı
nefesinde karanfiller dölleşir
göğsünde güvercinler yuva yapmış
teni güneş yanığı
ceylanlar su içer gözlerinden

gittikçe yaklaşan,yaklaştıkça uzaklaşan
kokladıkca serpilen,dokundukca kaybolan
rüyalarıma tarçın kokularıyla koşan
açlığımı,acılarımı gideren
elleri hamurlu,bereket tanrıçam benim
dokunamam tenine, parmaklarım erir
körleşirim en gizemli yerinde senin

konuşamam dudaklarım pul pul olur
kanar yüreğim yanağından süzülen yaşlarda
uzanırım kokunla desenlenmiş kilime
uykulara sığınırım vakitsiz
dalgalanırsın düşümde okyanuslar misali
ufka yelken açar bulutlarla örtüşürüm
dingin bir melodi yayılır sessiz odama
karanlık tünellerin sonunda
inci kabuğuna gizlenmiş
ışığınla bütünleşirim..
uyandığımda yastığımın kenarında mısır ekmeğine banılmış
gülüşünü bulurum

gülüşüne umudumu ekleyip
sabahsız gecelerin doruğunda sensiz benleşirim..


Volkan Kemal
Melbourne