Gittiğin o günden beri,
Hiç unutamadım ki ben seni,
Kaç yıl geçti, kaç ay, kaç mevsim bilmiyorum,
Delicesine severken birbirimizi,
Engeller girdi aramıza, ayırdı ikimizi,
Sonbahar yapraklar gibi koptuk,
Sen bir yana, ben bir yana savrulduk,
Kaybolup gittik birbirimizden çok uzaklara…

Bırakmak istemedim seni, tutamadım,
Sessizce kayıp gittin kollarımın arasından,
Bahtımız karalı, gönlümüz yaralı kalakaldık ortada,
Sen başka ellerde, ben başka ellerde bekledik baharı,
Ne gül olup açabildik, ne de mutlu olup sevinebildik…

Dört duvar arasında kaldı sevdamız,
Hasret gittik gülün kokusuna, güneşin doğuşuna,
Gözyaşlarımızı gizledik avuçlarımızın arasına,
Belki prangalar vurulmadı ayaklarımıza,
Ama.. Zincirlendi yüreğimiz, mahkum edildik sevdamıza…

Susuyorum artık, ne desem hep boş,
Alın yazım mıdır çektiğim, neyin cezasıdır bilmiyorum,
Boynumu büktüm çekildim bir kenara,
Sessiz sedasız ağladım her gece,
Yaa..! Sabır dedim, yüzlerce binlerce kez,
Sensizliğimi dualarıma, vuslatı mahşere bıraktım..
Ve sustum… Sustum…

Ayhan Özdemir
@kaleminesintisi