Ruhumda bir sızı var bugünlerde
Yüreğim yine yas denilen o yalnızlık şiirinde
Gözlerim de yalnızlığın limanın karanlık ufuklara dalıp gidiyor
Kaderim sürükler beni sonsuz ucuz bucaksız tarif bile edemediğim bilinmeyen sevdanın denizinin eşiğine
İçimden gelmiyor artık sensiz gülüp eğlenmek
Seninle gülerdim mutluluğu birlikte yaşamak için
Seninle eğlenirdim acılar unutup gülümsemek için
Aklıma tek gelen senin o güzel eşsizliğin seni ve sevmekti sevmek
Şükretmekti varlığına birde seni bana veren tanrıya dualar etmekti
Karşında bazen bir suçlu çocuk gibi sus pus olmak
Bazense dolunay ay yıldızların eşliğinde ellerini tutup gözlerine saatlerce bakmak
Seni deliler gibi candan yürekten sevmek ve hatta serseri kalbimle uğruna bile ölmek isterdim ölmek
Ömrümüzün sonuna kadar saadeti tatmak yürekte kıymetini bilmekti bilmek
Bilirsin ben duygularımı asla içimde yaşamayı pek beceremem
El everir beni serseri kalbim prangalarına bir kilit vuramam ki yapamam
O güzel yaşanan saf ve temiz hatıralar serseri kalbimde kilitli
Ben bize aşk demişim
Sen olmasan bile yok sayıp ta bizi
asla kirletemem

Şimdi artık yoksun ;

Uzaklardasın sen belki bilmediğim o yaban ellerde
Hiç bir zaman beni duyacağın
Duysan bile anlamı cağın büyük bir aşkın
İçimdeki çılgın bir esaretin esiri
Yarım kalan özlemim ve birde hasreti

Serseri kalbim ile sadece sana birikiyorum!!!


Ali ÇETİNKAYA