0
Yorum
6
Beğeni
5,0
Puan
154
Okunma
BEN BU FİLİMDE ROL ALMAYA ALIŞIK DEĞİLİM
Veda insanın giydiği hüzün ve sevinç gömleğidir.
İnsan varoldukça hep sırtında taşır,
Demirbaşı olmuştur bedenin ve ruhunun,
Kimi zaman planlı kimi ansızın yaşanır
İlk ayrılığın nedir deseler..
Anne plasantasın dan ayrılmak derim.
Sonrası çorap söküğü gibi geliyor
Bebekliğe,çocukluğa,gençliğe,
Bekarlığa,evliliğe, ve en son hayata…Veda
Tıpkı bir Trenin istasyonlardan vakti dolduğunda ayrılması gibi
İnsanında yaşamında belli istasyonları var
Ayrılıklar kaldığın,yaşadığın süreye..
Karekterine en önemlisi Rabbine göre şekilleniyor.
Veda deyip geçme hüzünü miras kalıyor insana
Nadirde olsa bırakıyor hoş bir seda
Her bir Veda Hüzünlü bir filim
Ben bu filmde rol almaya alışık değilim
5.0
100% (2)
