Hatırın kırılsa yüzüne düşer,
Ömürden yok olan, yıllar ararsın.!
Ağlasan gözünden, yaşların düşer,
Hicrinle sararan, ömre bakarsın.!

Neler de sınanır, sefil yaşamda,
Karanlık tez gelir, sefil akşamda,
Berdûşlük çökmesin, sefil olanda,
Düştüğün duruma, içten acırsın.!

Ar etme durumlar, uğraşlar heba,
Sırdaşın belleme, etmezse vefa,
Gizlemek gerekmez, boşuna eda,
Hal bilmez dost’a, yok yere yanarsın.!

Halını sormayan, dost nene gerek,
Bahane aranır, şöyle diyerek,
Bir kadeh mey içmek, tadın alarak,
Daha neler var, bir bilsen ağlarsın.!

Ateşe yakma sen, kalan ömrünü,
Akıldan zavallı, duyğu yükünü,
Bahtına bakıp, karartma gününü,
Sonradan bin pişman, olur söylersin.!

Dağların yükünü, sarma sırtına,
Of desen yanıyor, bakma kahrına,
Küsme gel edebi, olan bahtına,
Dağılır bulutlar, zoru yıykarsın.!

Suyunu kirletme, memba olursa,
Yakma yürek, gülün boşa solursa,
Miadı dünyadan umut keserse,
Dilinde dolayıp, yada dökersin.!

23.06.25 / Saat 09,49
MİADI (Mehmet AY)