Dönmem gereken yolları çoktan yakmışım
Kendi kendime düşman olup yolda kalmışım
Ben her seferinde kendimi kandırmışım
Yüzüme gülen herkesi adam sanmışım

Zihnimde düş kırıkları, kelimeler mezar taşı
Bi’ şiir yazdım ruhuma, adı: yok oluşun dansı
Bir bakış ile her şey olur toz duman
bunları sadece bilir sokak lambaları , benimle sabahlayan

Huzuru ararım, ama hep bi’ adım uzağım
Derman ararım, ama sevilmek en sevdiğim tuzağım
Şuan derdimi anlatamam, fazlasıyla kırgınım
Kendimle savaştayım, ben ve bitmek bilmeyen anılarım

Çare olamaz 7/24 uyuşmak
Belki de tek çarem… sonsuzluğa kavuşmak
Ben hep isterim yeniden yaratılmak
Kırık hayallerle yeniden başlamak

Her seferinde sınanırım, bu da benim bir sınavım
Hayatın içinde suskunluk benim tek cevabım
Karanlık çökerken üstüme, yalnızlıkla dans ederim
Düşünceler zincir vurur, içimde fırtına eserim

Her an yorulurum, kafamın içi savaş alanım
Yolumu bulurum yine, en sevdiğim yalanım
Her seferinde umursamam kendimi kandırırım
En sonda kendimden kaçıp bir köşeye saklanırım

Kendime söz verdim, pes etmek yok bende
Bu savaşım sizle değil lan kendimle.