Kimseyi üzmemeye çalıştın sonunda üzülen
Hep sen oldun

Kimseyi üzmemeye çalışırken adalet üzere
Bir yaşam süreceğini sandın fakat öyle olmadı

Taki hayatın alt üst olana kadar o zaman farkına
Varabildin ancak

Fakat iş işten çoktan geçmişti neden bu duruma
Düştüğünü anlatmaya çalıştın ne seni anlamak
Nede dinlemek işlerine gelmedi bir başına kala
Kaldın

Hayretler içinde herkes senin kafayı yediğini
Düşündüler senden korkmaya başladılar
Senden yavaş yavaş uzaklaştılar senin hayal
Ve düşlerini yerle yeksan ettiler

Bir zamanlar dürüst olursan yardım sever olursan
Adalet üzere yaşarsan mutlu olacağını düşündün
Fakat düşündüğün gibi olmadı tam tersi oldu neye
Uğradığını şaşırıp bir başına kala kaldın

Yıllarca direndin bir kurtuluş kapısı aradın elinden
Tutacak samimi halden bilir bir dost aradın fakat
Öyle birisinin olmadığını gördün bire bir yaşayarak
tesbit ettin test ettin

Krizler karşısında çaresiz kaldın intiharı düşündün
Durdun ya ölmezsem daha da beter olursam dedin
Ayağa kalkamazsam bir bardak su bile veren olmazsa
Ben o zaman ne yaparım deyip durdun geçmeyecek
Sandığın dakikalar günlere günler haftaya haftalar

Aylara aylar ise yıllara dönüştü işte o zaman senin
Cehennemin olduğunu gördün sadece bunu sen
Gördün görmek için cehenneme düşmen gerekmektedir
Hep kendine sorup durdun nerede hata yaptım neden
Niçin kendinden eminken sebep ne idi yıllardır hiç bir
Cevap bulamadın sonunda hata bende dedin onlar

Gibi olmadım olamadım her şeyi çittiye aldın sen
Ettin sen buldun dedin bundan sonra eski sen öldü
Sen dersini yaşayarak bire bir aldın yeniden doğuş
İçin ayağa kalk ve yeni sen ile herkese bir ışık ol
Acıyan acınacak hale düşer herkese ders olsun
Dermansız bir derde düşünce ne demek istediğimi
Anlarsın söz ile tarifi olmaz ancak bu kadar olur

İlyas Ateş