Işık aynadan yansır ayna benim der

Ayna ben davasını yerle bir etmedikçe
Işığı asla göremez

Ayna var oluşunu diğer iki aynaya bağlar
Onların nasıl var olduğunu sorgulamaz

Nedeni ise halinden memnundur ihtiyaç
Duymaz

Ta ki Hayatı alt üst olana kadar işte o zaman
Ayna kırılır neye uğradığını şaşırır

Ben güçlüyüm ben bilirim ben yaparım ben ederim
Sanırken ne kadar aciz olduğunu fark eder

İşte o zaman sorgulamaya başlar neler oluyor
Hiç bir şey yolunda gitmiyor her şey üst eden
San ki bir el tarafından yönlendiriliyor bu hal
Zamanla seni yerle bir eder istesen de kalkamazsın

Görünürde bir hastalığın yoktur hastasın derler
Hasta olmadığını bilirsin düştüğün hali tarif edemezsin
Çaresiz yorgun bitkin her şeyden vaz geçmiş bir
Halde ortalarda anlamsızca düşe kalka sürünürsün
Her bir çareyi ararsın yıllarca çaresizce dolaşırsın
Hiç bir yerde derman bulamazsın işte o zaman
Allahın tek güç ve kudret sahibi olduğunu anlarsın

Ya çektiklerin karşısında hırsa kapılırsın inkar edersin
Yada güçsüzlüğünü kabul eder teslim olursun ondan
Bir çıkış kapısı göstermesini dilersin elinden geleni
Yapıp onun tamam demesini beklemeye koyulursun

O tamam demedikçe kurtulamayacağını artık
Öğrenmişsindir kurtuluş olmadığını bildiğin halde
Açılara dayanamazsın intihar edeyim kurtulayım
Dersin fakat intiharın da kurtuluş olmadığını bilirsin

Çıkmaz bir sokakta dolaşır durursun işte bu senin
Dünyada ki cehennemindir ister sınav de ister bir
Oyun ne dersen de sonuç olarak açılar içinde
Yıllarca kıvranıp durdun ne canın çıktı ne de yaşadın
Bu durumdan kurtulduğun anda senin cehennemin
Bitmiştir huzura erdiğin anda senin cennetin başlamıştır

İlyas Ateş