4:37
Bu saatler, bu satır, bu şiir
Hayatı hece hece öğretti bana
Sevginin açtığı kör kapıları
Gerçeklerle aramdaki mesafeyi

Şu kaçamak şiirler de durmadan
Harcadığım şu gönlümü al kurtar
Güzel kalmaktan, güzel sevmekten
Sesini yalnızlığıma kuşanıyorum

Bir kalp yangınından geriye kalan
Bu yerlere sığamıyorum
Artık sevsen de bir, sevmesen de
Senin yokluğuna hangi adı vermeliyim

Sensiz geçen günlerimi şarktan saymalıyım
Kendimin bile uzak akrabasıyım
Yürürsün ya hep uzak hep yabancı
Sensiz bir hiçim, hiç kimseyim

Dışarda havalar esiyor, essin
Üşüyen eller gibi şiirler de
Üşütme şiirlerini masana dön
Bu senin en güzel, en güçlü yanın

Eski insanlar, en eskileri
Söylücek sözü olan insanlar
Seni özlediğimde onlar geliyor aklıma
Sevgisini şiirlere döken insanlar
Mihrinaz