Bir zamanlar diye şerhini düşüp
Tepe taklak ettin dünyamı Hüzün!
Çok sırlar giz diye ahını düzüp
Allak bullak ettin dünyamı Hüzün!

Allah mı Şeytan mı cismin imledi
Acı gerçeklerde ismin kitledi
Dipsiz bir kuyuya resmin çitledi
Allak bullak ettin dünyamı Hüzün!

Son/uçta ruhuma sızdıkça sızan
Kaynadıkça katran azdıkça azan
Zifiri karanlık kaynar bir kazan
Allak bullak ettin dünyamı Hüzün!


Hayatın başında ve sonrasında
Ne yakınındaydım ne ortasında
Kestiğin biletle Te yaftasında
Allak bullak ettin dünyamı Hüzün!

Gizliden konumla mulağı dürttün
Açıktan sunumla yanağı sürttün
Kitlenen durumla kulağı tuttun
Allak bullak ettin dünyamı Hüzün!


Sen, bir al gelincik Ben esen birgül
Hâk yazgısındadır; inceden bir tül
Maziden atiye, anda kalan kül
Allak bullak ettin dünyamı Hüzün!

Bil/sen ki aşkında baskıda kalmış
Tozuna bulanmış saksıda kalmış
Tabiri caizse askıda kalmış
Allak bullak ettin dünyamı Hüzün!
Tepe taklak ettin dünyamı Hüzün!

Ahben