Zaniye borç mu veryim…

Faiz haram deme mürteddin malını al der fıkhımız...Faiz de birmetotdurmürtedin malını almaya...

"Faiz haramdır "diyen deme içki içenden zaniden faiz alınmasın mı borç mu verelim...

Varlıkta şer yok şerle de hayra tevbeye şükre sabra sebeb...Faiz al zaniden tevbe etmezsen...Kardeşim değilsin demektir bu...

Faizsizliği seç.ama medine gibi örnek topluluk kardeş topluluk yoksa faiz sömürü cizye haktır.Ben borç vermem ki zaniye.

H Aliden sonra şirklidir şehadetler...ırkçı-mezhebçi şirkli çünkü...kadıncı ihlas içn değil kadın için para biriktiir...şirklidir şehadeti...

İslam hz Aliye kadar kardeş yamyı başarmıştır ancak....Hz Aliden sonra ümmet şikli şehadete ancak erişmiştir...Yaradılana bağımszlı veren kıymet veren şirklidir...İster KABEYE kıymet versin...İster ineğe...

Hüseyin hak değil de.iç savaşlar biter.Türkü öldürüyorlar neymiş yeziti seviyorsunuz diyorlar.İngiliz de sevmiyor onu da öldür...Batıl akide bu

Derin pentegon ingilize Almana başbakan atar...rusyayı boğmak istiyor...çünkü Ukraynayı türkiyeyi iranı afganı kullanır

Namaz ihlasa ve esmaya katkılı kulluktur.yani secdedir teslimiyettir...o kıldığın namaz değil...mezhepler ayetleri nesh ettiler ayeteri hadisleri budadılar İslamı kuşa döndürdülr...ünkü şirlidir şehadetleri sunnilik Arabçı şia farsçıdır...hep savaştılar...

﴾38﴿ Her nefis, yaptıklarına karşılık tutulan bir rehindir; ﴾39﴿
Ancak hakkın ve erdemin tarafında olanlar başka: ﴾40-41﴿
Onlar cennetlerdedir; günahkârlar hakkında birbirlerine sorular sorarlar? ﴾42﴿
“Sizi şu yakıcı ateşe sokan nedir?” ﴾43﴿
Onlar şöyle cevap verirler: “Biz namaz kılanlardan değildik; ﴾44﴿
Yoksulu doyurmuyorduk; ﴾45﴿
(Günaha) dalanlarla birlikte biz de dalıyorduk, ﴾46﴿
Ceza gününü de asılsız sayıyorduk, ﴾47﴿
Sonunda bize ölüm geldi çattı.” ﴾48﴿
Artık şefaatçilerin şefaati onlara fayda vermez.

Tefsiri (Kur’an Yolu)

Bu kümedeki âyetlerde iman veya inkâr konusunda yapılan tercihin sonuçları anlatılmakta, kişinin tercihine göre cennetteki nimetlere kavuşacağı veya cehennemdeki azaba sürükleneceği bildirilmektedir. 38. âyetle her nefsin yaptıklarına karşılık rehin olarak tutulması, sorumluluğun ferdî olduğunu, her insanın dünyadaki iman ve itaatine göre hesap gününde ödül veya ceza alacağını, geleceğinin yani kendini rehin olmaktan kurtarmanın buna bağlı olduğunu ifade eder. Kısacası insana ebedî kurtuluşu sağlayacak olan da onu ebedî felâkete götürecek olan da benimsediği inancın doğruluğu veya yanlışlığı, amellerinin ilâhî iradeye uygun veya aykırı oluşudur. İnancı bâtıl, ameli bozuk olanı en yakınları bile kurtaramaz; nitekim Hz. Nûh öz oğlunu, Hz. İbrâhim öz babasını kurtaramamıştır (bk. Hûd 11/45-46; Tevbe 9/114).

“Hakkın ve erdemin tarafında olanlar…” diye çevirdiğimiz ashâbü’l-yemîn tamlamasındaki ashap “topluluk, arkadaşlar, taraftarlar”, yemîn ise hem “sağ taraf” hem de mecazî olarak “doğru, gerçek, güç” anlamlarında kullanılır. Bu deyimi kısaca “sağcılar” şeklinde çevirenler bulunmakla birlikte, “sağcılar” kelimesi günümüzde daha çok siyasal veya ideolojik anlamlar içeren bir terim olarak kullanıldığından bu çeviriyi Kur’an’ın kastettiği anlam ve amaca uygun bulmuyoruz. Zira ashâbü’l-yemîn Kur’an’da genellikle iman ve amelleriyle gerçeğin ve erdemin tarafında olanları ifade eder. Müfessirler bu deyimi, “âhirette amel defterleri sağ taraflarından verilenler, müminler, müslümanların çocukları, melekler, Hz. Âdem’in sağ tarafında bulunanlar, dünyada hayırlı işler yapanlar, dürüst, erdemli ve kutsanmış kimseler” gibi farklı şekillerde yorumlamışlardır (Râzî, XXX, 210; İbn Âşûr, XXIX, 325; Esed, III, 1208). Bize göre burada söz konusu olanlar, Allah’ın iradesine uygun bir inanç ve amel çizgisi benimseyip hayat boyunca bu çizgide sebat eden müminlerdir. Nitekim 43-47. âyetlerde sıralanan günahkârların özellikleri, bir bakıma ashâbül-yemîn deyimiyle ne kastedildiğine de işaret etmektedir. Buna göre ashâbül-yemîn hayatlarının sonuna kadar namazlarını kılar, yoksulu doyurur, bâtıla dalanlardan uzak durur, ceza gününe inanırlar. Buradaki namaz Allah’a iman ve itaati, yoksulu doyurma yaratılmışlara şefkat ve merhameti, imkânları olmayanlarla paylaşmayı; bâtıla dalanlardan uzak olma, daima hakka inanma, hak ölçülerine göre yaşama, hakkı ve haklıyı destekleme, haksızın karşısında olmayı; ceza gününe inanma ise hayatının bütün anlarında, her türlü karar, tercih ve eylemlerini Allah’ın huzurunda sorguya çekilip bunların tek tek hesabını vereceğini bilerek yaşamayı ifade eder.