Ne kadar güzeldi, gençlik yılları
Sevda denizinde, yüzdük seninle
Katmer katmer açtı, aşkın gülleri
Dünya’da en mutlu, bizdik seninle

Yürekte o hazzı, hep duya suya
Mehtabın altında, dalıp uykuya
Kahkaha, neşeyle, güle oynaya
Aşkın destanını, yazdık seninle

Bilenler biliyor, levh-i kalemi
Gizlice yol aldı, sessiz bir gemi
Hayalide olsa, devr-i âlemi
Güzelim el ele, gezdik seninle

Yitirmedik bir an, sevgi, saygıyı
Attık içimizden, korku, kaygıyı
Bakışla nakş olan, o hoş duyguyu
Her zaman sükutla, sezdik seninle

Yok saydık kötüyü, onu, hezarı
Bizi çekemeyen, dilsiz gülzarı
Kem gözlerden doğan, kötü nazarı
Araya sokmadık, ezdik seninle

Güzele ses verdi, rüzgar çanları
Biz olduk aşkın da, kahramanları
En güzel anları, yaşananları
Bir, bir, ard, arda, dizdik seninle

Gözlerin benziyor, ey canan Nil’e
Mevlâ’m aşkı bize, kılsın vesile
Yaşanan bu aşkın, büyüsü ile
En güzel tabloyu, çizdik seninle

Sadık DAĞDEVİREN
Aşık LÜZUMSUZ

ETEK YAZILARI

KATMER : Kat kat olan
MEHTAP : Ay’ın dolunay halinde olduğu zaman
LEVH-KALEM : Ruhlar aleminde, kaderi yazan kalem
DEVR-İ ALEM : Yer yüzünü dolaşma
NAKŞ : Çizmek, işlemek, uygulamak, enjekte etmek
KEM : Kötü, kütü niyetli olan
NAZAR : Bakış
GÜZAR : Geçen, geçiren
HEZARI : Binleri