SESLENİŞ
Yâ Rabbî, âcizim, dergâhına yöneldim,
Bin günahla geldim, huzûrunda titredim.
Zulmet içinde yolumu şaşırdım, yitirdim,
Îman nûrunla yine hayy oldum, dirildim.

Nefs ile baş başa koyma yâ İlâhî,
Sensin yegâne penâhım, ey Pâdişâhî.
Fânîdir bu cihân, bâkî olan Sensin,
Sırât-ı müstakîmde yâr et, etme ahi.

Sîne dolu âh ile, gözde yaş-ı hicrân,
Bir dem Sensiz zor, düşerim bî-nişân.
Her gece rahmetin çağlayıp akar cânımda,
Lûtfunla arınır kalbim, günahla mahzûn.

Savrulmuş bir sefîne misâli deryâlarda,
Lîmânım Sensin hem gece ve gündüzde.
Ey sâhib-i rahmet ü mağfiret-i bî-hisâb,
Bırakma beni gafletin ellerine giryân.

İki âlemde Seninle olmaktır maksûd,
Senden ayrı kalmak mahv u fudûldür.
Rahmetinle sar bu kalbi daimî bâlâ,
Sensiz hem iki cihan soluk ve nâ-bûd.

Zikr-i daim, aşk ile yanar gönlümde,
Firkatinle inlerim her bir demde.
Sensin kalbimde mecra, tek ümid,
Rahmetinle dirilt, bırakma kederde.

Geceler şâhiddir ism-i celîle,
Secdem kanı karışır gözyaşı ile.
Bir kelâmındır bana bin cihân değer,
Lutfuna muhtâcım hâlim perîşân ile.

Sensiz nefes almak bile bir hicrândır,
Varlığınla iki cihân dahi nûrandır.
Kalbimden geçeni en güzel bilen Sen,
Bensizliğim sensizliğimden yandır.

Her ânımı zikrin ile bezet yâ Râbbî,
Sükûn ver gönlüme, olma benden gâfil.
Hem dünyâda hem ukbâda seninleyim,
Terk etme kulunu, yâ Rabbî, yâ Kâmil.

Ey Rabb-i Lemyezel, yegâne Melceâm,
Sensin her derdime derman ü ilticâm.
Kırık gönlümle geldim, hâlim perîşân,
Lutfunla sar, yâ Rabb, ey kerem-kân.

Gam yüküyle eğildi bu zayıf sîne,
Sensiz bir ân geçmez, düşerim kine.
Her ânımda zikrindir râhatı cânın,
Bağışla kusûrumu, ey Rabb-i Rahîm.

Ağyar değil, yalnız Sana boyun eğerim,
Lütfuna muhtâcım, ben bir miskînim.
Tevbemle geldim, kapında beklerim,
Red eyleme, yâ Rabb, âh u zâr benim.