Hayat sillesini, yedimde geldim
Günahlara daldım, dargınım anne!
Doğacak umudu, seninle buldum
Dualara kaldım, kırgınım anne!


Güzel yüreğinde, güllerim açtı
Soldurdum bağımı, neşesi kaçtı
Bu gönlümde yine, acılar saçtı
Kurşunları yedim, vurgunum anne!


Şimdi uzaklarda, gözlerim yaşlı
Gelemem dahada, yollarda taşlı
Etme bizi merak sende telaşlı
Dünyalara küstüm, durgunum anne!


Aşkından geliyor, bülbüller dile
Benimde kalmamış, güllerim bile
Yine feryattayım, çekerim çile
Kilim dokuduğun, örgünüm anne!


Bir sırrı söylesem, bilir mi alem
Çok da söyledim, yazmaz ki kalem
Sende bilmezsen, ben nasıl bilem
Dizlerimde çökmüş, yorgunum anne!


Evlatınım bende, babamı üzme
Bir haber aldım da, moralin bozma
İçimde yangın var, bana da kızma
Fizana yolum var, sürgünüm anne!


Üzülme artık hiç; sen cennettesin
Okundukça ezan, geliyor sesin
İyiyiz bizlerde şükür kalptesin
Anmakla geçiyor, her günüm anne!

Son kıta rahmetli annem öldükten sonra yazılmıştır.

Bütün annelerin ellerinden öper
ve saygı ile anneler gününü kutlarım.

Bu şiir daha önce defterde paylaşılmış bir şiirdir.