I
Zamanın elleri ömrümün cebindeydi
Susuyordu dışarda aklımı karıştıran bir gece
Ve karşımda saçları ıslak,
Mavi gözlü sevimli bir kadın gibi,
Oynayıp durdu günboyu bulutlar kendi gölgesiyle

II
Nedense her geçen gün uzaklaşıyorum kendimden
Korkuyorum artık bu zamansız yaşanan med-cezirlerden
Kaç sevda sığdırdım hayatıma, kaç ayrılık bilmiyorum
Geçerken hasretin usul usul ömrümün kiblesinden.

III
Geleceksen ayışığı gibi usul sul ve sessizce gel
Hasretin içimde yazılmamış şiirlerim olsun
Ve bırak bende kalsın bu akşam o işgalci gülüşün
Gözlerin her bakışta gözlerime yoldaş olsun

IV
Her gece aynı durakta saatlerce seni bekledim
Sonra bir yağmur sesine tutunup sana geldim
Şimartıp durdun içimdeki arsız çocuğu günlerce
Yolunu ve yönünü kayıp etmesin diye kalbim

V
Bir gece üzerime gökyüzünü serdiler
Sonra maviye boyadılar en güzel düşlerimi
O gece yıldızları çılgınca sevişirken gördüler
Sevdadan, sevdaya savurdular beni

8 Ekim 2007 – Metz