Ey şehrıyar
Düşünmek için seni
Bir simit bir çay
Birde İstanbul gerek sana

Hele bir de usulca bir yağmur varsa havada
Puslu görünüyorsa Asya’dan Avrupa
Değme susamın damakta bıraktığı tada
Usulca gitgellerıde varsa boğazın
Senı düşünmemek elde mi?

Martılar özgürlüklerını kovalıyorsa boğazda
Serın sulara selam verıyorsa kanatları
Seslerı yankılanıyorsa hısarda
Senı düşünmemek elde mı

Şarabını yudumluyorsa kulübede kirli amca
Sevdiğini taşlar üstünde sarıyorsa delikanlı
Kanlıcada
Yoğurdun tadına varıyorsa Ayşe teyze
Senı düşünmemek elde mi

Bogazın suları her baktıgında rengını değiştiriyorsa
Usulca bır vapur gecıyorsa önünden
Çingene kız sevdıgıne cıcek alanı arıyorsa terlıkle
Senı düşünmemek elde mi

Ne canlar gıttı uğruna
Ne oyunlar kuruldu tahtına
Bastonun agırlıgını görünce korktuysa düsman
Senı düşünmemek elde mi

İnsanlar telaş içinde koşturuyorsa ardında
Kimin nereye gittiği meçhulse
Umursamaz oturanlar sıgarasını tutturuyorsa
Boğaza
Senı düşünmemek elde mı

Kımlerı getırdın aklınla kurdukları oyunlara
Neslınden hangı Osman torununu yetiştirdın
Kılını kımıldatmadan fethettınse gönülleri
Senı düşünmemek elde mı

Mihrımah camiinden yükselıyorsa ezanlar
Seccadeye koşuyorsa Turan amca
Sarıgını cübbesini takmıs gelıyorsa minik hafız
Senı düşünmemek elde mi

Kız kulesi selamlıyorsa gemılerı
Uzerındekı bayragın hala özgürce dalgalanıyorsa
Üzerine bırde hala şiir yazılıyorsa
Senı düşünmemek elde mi

Nakkaş tepeden
Çamlıcadan
Bir tatlı huzur almaya geldıyse Emine abla
Farkında olmadan meltemıyle stresınıde alıyorsa
Senı düşünmemek elde mi?