Sabıka kayıtlarında hiç duymadığım kod adın geçiyor
Bir faili meçhul’u hatırlatıyor cebimdeki vesikalık suretin
Günler, israrla unutulmuş eski bir ihanetin üstünü kapatıyor
Adresim oluyor uçarı bir sabah, umudu kuşanıyor kalbim

Gözlerinde yolunu yitirmiş yorgun bir bulutum
Ne zaman seni düşünsem, o an kendimi terkediyorum
Anılar, ömrümün sınırlarını ihlal ediyor her akşam
Her akşam eski günlere savuruyor beni yokluğun

Kendimi sorguladıkça hayatı yeniden yorumluyorum
Aklımın sahrasında ulaşılmaz bir vaha gibi hasretin
Ömrümden, ömrüne düşsel köprüler kuruyorum
Bir imge gibi mısra mısra tutunuyorum şiirlerime

Sevdanla yaşadım, yaşanabilecek en güzel günleri
Ömrümün arka sokaklarında unutulmaz anılar bıraktım
Oysa hep yenik düşerdi gülüşüne hırpalanmış gençliğim
Dolaşırken usul usul bir ömrün tehditkar gecelerinde

Bir aşkın bana öğrettikleri, mahzun bakışlarında saklıdır
Kaç kez yenildim, kaç kez yanıldım bende bilmiyorum
Ölümle yaşam arasında sığındığım tek liman sevdadır
Kendimi ilk kez bende unuttuğun bir yalnızlıkta sınıyorum

7 Nisan 2021 - Dalaman