Erken inerdi gözlerine akşamlar
Belli ki yarım kalmış öykülerin vardı.
Ve uykularında;
yıldızlı bir geceydi zaman
Tutunurken düşlerine israrla bir yalnızlık..

Susardın ve kırlangıçlar uçuşurdu..
Bir mevsim daha eksilirdi hayatından
Ve rehin düşerdin bir mısraya sessizce
İtirazlar ederdin zamana durmadan.

Varlığın hasretime uzak bir ülkeydi
Keskin ve paslı bir bıçaktı yokluğun
Mevsimler geçerdi usul usul ve umarsız
Başlamadan biten şiirlerde
hep sen vardın
Aynı masalda iki kahramandık sanki
Susardın ve yarım kalırdığı türküler...

Bir çocuk sesi kadar tazeydi sabah
Bir martı gibi hüzünlü ve yalnız
İzmirde sıcak bir çorbaydı sanki hayat
Ellerin telaşlıydı ve gözlerin sabırsız...

Tüm yolları tutmuştu içimizde bir aşk
Ne bir gelen vardı artık, ne de giden
Anılarda uzun yolculuklara çıkardık
Urla’da Necati Cumali’yi hatırlarken

Damıtılmış acılarda büyürdü sevincin
Ve yasaklanmış öykülerde biterdi..


27 Ocak 2007 - İzmir