Bir Kalem Kaş İçin

Bir kalem kaş için düştüm yollara,
Kalbine bakmadan sevdim boyunu,
Bal diye yalanı sürdü dillere,
Zehrini görmeden içtim suyunu!

Kaşları gel dedi kırparken gözü,
Sanırsın bal ile yoğrulmuş özü,
Kimseden duymadım o tatlı sözü,
Sonradan öğrendim acı oyunu.

Kokular yayıyor güller açarken,
Meyletti yüreğim fitne saçarken,
Peşine takıldım benden kaçarken,
Ocaklar yakarmış, sordum soyunu.

Seni ey vefasız yaktın ocağım!
Hayal ile doldu umut kucağım,
Damımı yel aldı, çöktü saçağım,
İstersen gir dedi, açtım kuyunu.

Parayı görünce dilin çözülür,
Yapmacık tavırlar kalbe süzülür,
Sevenler yas tutar, maşuk üzülür.
Çöllere gömsünler zalim huyunu.

Dilerim düşesin bir zalim ele!
Adını hiç kimse almasın dile,
Leşini rüzgarlar uçursun çöle,
Kargalar tükürsün şeytan tüyünü.

Mustafa Hoşoğlu