SON NEFESİMDE

Dün gece efkarlandım yine.
Yalnızlığa inat bir
mektup,yazdım unuttuğum kendime.
Başlangıçta hal hatır selam kelam
derken,sonuna yine ayrılık kaldı.
İstemeden üzdüm, yine kendimi.
Zarf elimde kala kaldım.
Adresim yok,kayıp benim.
✍️✍️✍️
Acaba dedim ipi kopmuş,uçurtmama
takılıp kaf dağınımı aştı.
Yoksa yoksa ,saman yolunamı daldı.
Tüh öyleyse, yandık gitti.
Kaf dağı, bulunurmu hiç.
Ya saman yolu,milyonlarca
yıldız, acaba hangisinde saklı.
Bittim demek,zarf elimde
öylece kala kaldım.
Adresim yok, kayıp benim.
✍️✍️✍️✍️
İçimde bir sıkıntı
,talan ettim her tarafı.
Yoksa yoksa bu limandan
kalkan,sevda yüklü gemidemi kaldı.
Öyleyse büsbütün yandık
demek,ulaşılmazlar ülkesine gidecek.
Ben sevdada hiç, mutluluk görmedimki.
Mutluluk rüzgarları,şişirmediki
yelkenlerimi.
Yüzemedim mutluluk ,denizinde
hiç öylece sere serpe.
Desene yine, zarf elimde kala kaldım.
Adresim yok,kayıp benim.
🙏✍️🙏
Yüreğime bir rüzgar,esiyor sıladan.
Ayrılıkla göz yaşı ,taşıyor sırtında.
Bütün acılara,gebe bırakıyor insanı.
Çağlayan misali,akıyor damarlarıma.
Gözlerim faltaşı gibi
açılmış,arıyor her tarafta.
Acaba fırattamı,dicledemi
yoksa yoksa nildemi akıyor.
Bul bulabilirsen.
Zarf elimde,kalakaldım yine.
Adresim yok, kayıp benim.
✍️✍️✍️
Hiç dostum, kalmadı artık.
Adımı bile
unuttum,yaşadıklarımdan ötürü.
Adım yalnızlık,soyadım hüzün olsa gerek.
Zarf elimde yine,yapayalnız kaldım.
Belkide, son nefesimde saklıydı.
Oda az önce, rüzgara karışıp uçup gitti,
Ben hepten,adressiz kaldım dostlar.
Adresim yok,kayıp benim.!

ŞİİR :Emel Abokan
(şiir meleği)
27 Temmuz 2012 Cuma, 01:30 ·tarinde
Alt yapı Emel Abokan