1
Yorum
7
Beğeni
0,0
Puan
289
Okunma
Kırmızı bir gün doğdu dağın ardında,
Aşkın sesi vardı sabahın içinde.
Senle yürüdük sessiz patikalarda,
Ekmek gibi sade, sıcacık bir sevgiyle.
Bir sincaptı tanıdık gelen bakışın,
Çekingen, ama sevgi dolu gözlerin.
Dağ susuyordu, biz konuştukça,
Rüzgâr bile kıskanmıştı sözlerini.
Ellerin ellerimde, dünya suskun,
Zaman durmuştu sanki o an için.
Aşk, ekmek gibi bölünür mü bilmem,
Ama ben sana her zere mi veririm.
Cevap Yaz