Kadir Mevla’m senden, bir yar isterim…
İklimler içinde, yaza benzesin.
Yeşil yapraklarım, mor çiçeklerim,
Toprağın her tonu, göze benzesin.

Selama dikilsin, yedi verenler,
Hasetten çatlasın, onu yerenler,
Öyle güzel olsun, şaşsın görenler,
On çocuk anası, kıza benzesin.

Dokundukça elin, kokar ya hani,
Her çiçek güneşe, bakar ya hani,
Gülünce ortaya, çıkar ya hani,
Yanaktaki çukur, ize benzesin.

Ağaçlarda yaprak, dalında hurma,
Çeşmede soğuk su, sularda kurna,
Ya beyaz güvercin, ya telli turna,
Gözleri Sürmeli, kaza benzesin.

Bir olsun sevdamız, her bir kelamda,
Söz olmaya tarif, bitti kalemde,
Benzeyen çıkmasın, ona alemde,
Bir tek gözlerine, feza benzesin.

Yanakları şeker, dilleri dudu,
Köy güzeli çiçek, Mihrican adı,
Şu yalan dünyada, olmasın tadı,
Dilim dilim ekmek, tuza benzesin.

Nazik olsun senin, taze gülünden,
Bin türlü marifet, gelsin elinden,
Tane tane düşsün, sözler dilinden,
Yirmi dört perdeli, saza benzesin.

Eli güneş olsun, cehresi bir ay,
Dağda ala Geyik, Bozkırda bir tay,
Adı Türkan olsun, soyadı Şoray,
Hiç olmazsa Mona, Roza benzesin.

Dilleri su gibi, aksın çağlasın,
Gözlerime baksın, baksın ağlasın,
Ateş olsun beni, yaksın dağlasın,
Yüreğimde ateş, köze benzesin.

Kimse tanımasın, bu kim desinler,
Cemi cümle alem, büyük kesimler,
Kulların görüp te, imrenmesinler,
Tek Kahıroğlan da, aza benzesin.