1.

ihtişamlıdır güzelliğin
perdeler gibi iner karanlık şiirlerim
aydınlık yüzüne
gölgelenir kararır tenin

sen yoksun ya
öyle bir susmuşum
bıçaklarla açamazlar dilimi
susuşumla aslında yok olmuşum
öyle ki unutmuşum
zehirli kanımı kusan
suç aleti kalemimi
şiirsiz kaldıramıyor ellerim bu ağır hasretini

2.

ben sana hiç merhaba diyemedim
çünkü sen aklıma hep destursuz girdin
bir an soluk alıp dinlenemedim
-avuçlarıma sımsıkı sarılan-
soğuk bir rüzgar gibiydin
ne gözlerindeki o saydam hüznü içime sindirdim
ne de şimdi ölüm gibi yok oluşunu kabullenebilmekteyim

3.

bak şimdi yüzün gözlerimden çok uzak
ama sanma ki unutulacak
benimle beraber sefalet içinde yaşayacak
sesin canhıraş bir çığlık gibi
gecelerimde yankılanacak
mevsimler seni hep sarı al mavi yeşil boyayacak
ben zifiri siyah bir zindan
-kendime kilitli-
yalnızlığımdan fazlaca dertli
yorgun argın mevsimleri kovalayacağım

işte bu gece
bu aydınlıkları şüpheli yıldızlar
sen aklımda oldukça yaşayacaklar
bak işte yine yüzün
berrak bir su gibi
hayallerimden akıp gidiyor
ah sen ki yarım bıraktığım bir şiir
gözlerimden yaşlar akıyor
yok oluşun bile asla unutulamıyor