"Eski Çamlar..." şiir
Şair, "Bir devri böyle yaşadık / Atış serbest, zaman boldu," dizeleriyle geçmişte yaşanan bir dönemi anlatıyor. Bu dönem, sanki kuralsız ve rahat bir zaman dilimiydi. Ancak hemen ardından gelen "Suyu kalburla taşıdık / 'Eski çamlar bardak oldu.'" ifadeleri, bu rahatlığın aslında verimsiz ve sonuçsuz çabalara yol açtığını gösteriyor. "Eski çamlar bardak oldu" deyimi, değerli olan şeylerin değersizleştiğini, büyük umutların küçük ve işe yaramaz sonuçlara dönüştüğünü ifade eden güçlü bir metafor.
İkinci dörtlükte, "Ne günler kaldı geride / Yürüyenler çok yoruldu," dizeleriyle geçmişin artık geride kaldığı ve o dönemin zorluklarının insanları yorduğu anlatılıyor. "Akmaz oldu su derede / 'Eski çamlar bardak oldu.'" ifadesi ise umutların tükendiğini, doğal akışın bozulduğunu ve yine hayal kırıklığını vurguluyor.
Üçüncü dörtlükte, "Nice sözler dile geldi / Yıllar vaadlerle doldu," dizeleriyle geçmişte verilen çok sayıda söz ve vaade değiniliyor. Ancak "Sanırsın söyleyen eldi / 'Eski çamlar bardak oldu.'" ifadesi, bu sözlerin samimiyetsiz ve boş olduğunu, tıpkı bir elin kuklası gibi söylendiğini ima ediyor. Vaatlerin de sonuçsuz kaldığı anlaşılıyor.
Dördüncü dörtlükte, "Faylar kırıldı âniden / Enkazdan uzanan koldu," dizeleriyle beklenmedik, sarsıcı olayların yaşandığı anlatılıyor. "Enkazdan uzanan kol" imgesi, büyük bir yıkımın ardından çaresizce yardım bekleyen insanları çağrıştırıyor. "Yaparız dendi yeniden / 'Eski çamlar bardak oldu.'" ifadesi ise yeniden umut verilmesine rağmen, sonuçların yine hayal kırıklığı olduğunu belirtiyor.
Beşinci dörtlükte, "Bakanlar baktı görmedi / Kimisinin rengi soldu," dizeleriyle yetkililerin ilgisizliği ve yaşanan olumsuzlukların insanlar üzerindeki yıpratıcı etkisi dile getiriliyor. "Gidenler geri dönmedi / 'Eski çamlar bardak oldu.'" ifadesi ise yaşanan kayıpların ve umutsuzluğun kalıcı olduğunu vurguluyor.
Son dörtlükte, "Yaşanmaz gam denizinde / Fikri, Avrupa’ya yoldu," dizeleriyle içinde bulunulan umutsuz ve acı dolu durumun çekilmez hale geldiği ve şairin (Fikri) çareyi başka diyarlarda aradığı anlaşılıyor. "Olmadık gurbet izinde / 'Eski çamlar bardak oldu.'" ifadesi ise bu gidişin zorunlu ve istenmeyen bir durum olduğunu, yine geçmişteki hayal kırıklıklarının bir sonucu olduğunu gösteriyor.
Genel olarak şiir, geçmişte yaşanan bir dönemin umutlarla dolu başlamasına rağmen, verilen sözlerin tutulmaması, yaşanan olumsuzluklar ve ilgisizlikler sonucunda büyük bir hayal kırıklığına dönüştüğünü anlatıyor. "Eski çamlar bardak oldu" tekrarı, bu hayal kırıklığının ve değersizleşmenin bir özeti gibi şiirin her yerine sinmiş durumda. Şair, bu buruk tabloyu çizerek hem geçmişe bir eleştiri getiriyor hem de yaşanan olumsuzlukların yarattığı derin üzüntüyü ve çaresizliği dile getiriyor.
Duygularına saglık olsun hocam Saygılar selamlar...

Kıymetli Üstadım
Hani derler ya, bir tarafı şeker şerbet, diğer yanı acı yenmez.
Yaşadığımız hayat işte bu.
Hiç bir şey, kararını, yapısını koruyamıyor.
Eski çamlar bardak oluyor.
Üstad Yahyi Kemal der.
His var mı, nekahet gibi tatlı.

Anlayana çok şey.
Eski çamlar bardak oldu.

Çok saygımla Üstadım
Ellerinden öperim

Emeğinize, o naif yüreğinize sağlık Enver hocam
Ömrünüze bereket,
Saygı ve selamlarımla; Allah'a emanet olun

Yüreğinize ve kaleminize sağlık çok güzel ve anlamlıydı şiiriniz.
Saygı ve selamlar.