Sen bana canım dedin ben de sana sultanım
Ben de essah zannettim aklımı baştan aldı
Hiç yabancı gelmedi, ezberimde bu tanım
Biraz umudum vardı, onu da benden çaldı.

Birden karşıma çıktı, bakıp kaldım yüzüne
Bir mana veremedim, edasına nazına
Baldan şekerden tatlı, hayran oldum sözüne
İçimden şöyle dedim, şansım yeniden güldü,

Sessiz sedasız gelip, içerime oturdu
Fırtınalar önünde, alıp beni götürdü
Şen şakrak kahkahası, beni hepten bitirdi
Çaresizlik içinde, olanlar bana oldu.

Bahçesinde gül olsam, dalımda bülbül ötmez
Memleketi çok uzak, yürü yürü yol bitmez
Lâkin adı zikrimde asla aklımdan gitmez
Sevmelere doymadan, her şey geride kaldı.

Öksüz çocuğa döndüm, beni mahzun bıraktı
Vahaya düşsem bile, gözüm gönlüm kuraktı
Güya ben usta idim, o da bende çıraktı
Göğü bulut kapladı, sol yanım hüzün doldu.

Karşısında diz geldim, şöyle gel benden yana
El yerine koyarak, atma beni yabana
Ortada hüzün varsa, ha sanadır ha bana
Yay gerip fırlattığı oku bağrımı deldi.

Necati dertlenirken, enikonu açıldı
Yerle yeksan dağıldı, darı gibi saçıldı
Bedene kaba saba, keten gömlek biçildi
Ardımdan su dökerek beni engine saldı.

Necati OCAKCI

TEŞEKKÜRLER

Sen benim mehtabımdın, ışık saçan ay’ımdın,
Sen benim vatanımdın, dağ başında köyümdün,
Sen benim gönül vadim, denizimde kıyımdın
Geçmişi yâd ederek gönül hayale daldı.
_____ Şükrü Atay (Türkmenoğlu)