Bu topraklar kanla yoğruldu,
Çocuk düşleriyle, asker dualarıyla…
Şehitlerin gözyaşı hâlâ toprağın derinliğinde,
Her karışında bir yemin, bir feryat saklı.

Bu vatan Türk evladına emanet,
Bin yıllık çınar gibi köklü,
Suyu, dağı, taşıyla bizimdir bu ülke,
İhanetle değil, imanla büyür bu millet.

Ve şimdi bir adam, bir rejim,
Vicdanları zincire vurmuş,
Bir yanda saraylar yükselir,
Bir yanda aç çocuk, yorgun ana, susturulmuş gençlik…

Ey onun ardında yürüyen!
Kalk, silkelen, gör gerçeği!
Ona hizmet ettikçe,
Göz göre göre susarsın hakikate!

Çekil onun yanından!
Bırak yalnız kalsın,
Korksun, titreşsin o saltanat,
Halkı olmadan bir hiç olduğunu bilsin!

Bu millet sensiz de büyür,
Ama sen onunla küçülürsün.
Çekil ki, gökyüzü temizlensin,
Çekil ki, bu karanlık aydınlansın!

Bir ülke susarak ölmez,
Ama sesini unutanlar yaşarken çürür!
Şimdi haykır zamanı:
Korkma, çekil! Onun yanında durma!

Berlin. Nisan. 2025
Pevruzi Hasan