Hayat bir kitapmış meğer
Takıldığım paragrafların altını çizemediğim
Tüm sözcükler örgütlü
Sövüyorlar bana en derinden
Çevirdiğim her sayfada günahlarımı sayıyorum
Bilgeliğin içinde boğuluyorum
Oysa merak etmiştim
Pisagor’u
Dış kuvvetleri
Napolyon’u
Kuantum Fiziğini..



Tek mısralık şiirmiş hayat
Diğer mısralar fragman
Ve sözcükler yine örgütlü
Daha iyi bir şiir için asılmış pankartlar
Bir şiir,
Bir şiir daha okusak
Tanrı’nın sessiz belleğinde
Unutulup gideceğiz
Geriye ne mısra kalır
Ne de düş
Uygarlık tam kalbinden gürlüyor
Bizi bize kenetlenmiş buluyorlar
Fakat sözcükler yine daha örgütlü
Insanların kelimelere büyük borcu var
Ne biz kelimeleri affedebiliyoruz
Ne de onlar bizi
Ne onlar yola çıktı
Ne de biz
Birbirimizin içinden var olduk




Mevzuyu ucuza kapatıyor iç sesimiz
Derine dalan ruhumuz nerede?
Araf kadar derin çizgilerde mi?
Nerede yaşamı arzulayan tutku ?