0
Yorum
4
Beğeni
0,0
Puan
144
Okunma
Aynı sokak, aynı kaldırım
Ama hiçbir şey aynı değil
Sen gidince bu şehir
Sanki göğsüme çöküyor geceyle birlikte
Bu şehir sen yoksan karanlık
Ne ışıklar aydınlatır ne sabah
Kalbim susmuş, yollar anlamsız
Sadece sen vardın, başka kimseye alışamadım
Kahvem soğur, gün doğar
Ama içim hâlâ buz gibi
Sesin yankılanır duvarlarda
Ama sen yoksun… yokluğun her şeyin yerini alır
Bu şehir sen yoksan karanlık
Ne caddeler gülümser ne mevsim
İçimde eksik kalan tek şeysin
Sadece seninle güzeldi her şey, yalnız seninle
Bir şehri şehir yapan neymiş anladım
Bir adım, bir bakış, bir gülüş…
Şimdi sadece binalar kaldı
Ve ben…
Sana karanlık bir şehir gibi kaldım.