Öznemden kayan bir yıldızın ferine âşık bir tebessüm
Sancılı geçişlerinde ömrün koyudan gözleri aşkın
Fermanını henüz dikmediğim
Satırları acı ile biçmediğim
Gözümde saklı bekası ömrün
Belki kuşpalazı bir acı
Belki mutluluk iken rotası
Öykündüğüm sadece huzurun ayak sesinde
Adımladığım adımda mı saklı o tek hece?
Gül, diyen mahzun kuş
Konan yüreğimdeki pervaza
Pervasızca gagaladığı yürekteki lahza.

Hani kuş bakışı sektiğim
Hani kuş gibi tünediğim
Gel gör ki içimdeki dünya
Sonsuzluğun minvalinde
Sökün eden sekizinci nota.

Sekizim ben sekiz:
Ayrım gayrım da yok hem bir o kadar pervasız
Salındığım bir mıntıka
Aldığım her emir:
Ah, ben kayıtsızlığım kadar
Emir eriyim sevginin ve matemin
En soğuk rüzgâr
Dıştan esen içime
Mademki bir içimlik şiir
Ömrü kolaçan ettiğim kadar
Issızlık iken muhalif olduğum
Solan renginde göğün
Ve evet, adımladığım sonsuzluğu
Bazense es geçtiğim kuşluk vakti
Ruhuma dolan o hava
Kovulduğum dokuzuncu köy ki
Sekiz diye çıkmıştım yola.

Aşk körü evren
Bense sevginin neferi eşlik eden elem
Yürekten taşan bir nehir gibi
Dalgalandığım ne ki?
Damgalandığım haris ruhların nazarında
Pejmürde bir fani ki künyesinde saklı mazbut benliğine
Kat çıkan bir umut bir hayal bir ufukta saklı
Yarının da meali hiçliğime gölge eden
Tebeşirle çizdiğim bir güzergâh
Yürüdüğüm Allah yolunda
Kâh şakıdığım kâh ışıdığım tek nota
Cevherse mevsimde saklı
Elbet aşktır meali yarınlar kaçırırken gözlerini.

Kaç öğün saklı göğün perde arkasında?
En sevdiğim beş vakit
Saymaya başladığım ilk sabah ezanı
Gözlerim açık ruhum salkım saçak
Allah diye, diye nabzını tuttuğum hayatın nasıl da aşikâr.
Gel gör ki; tutunamadığım bir pervaz
Sancak aşk ve umutsa
Serdiğim kilim elbet mabedine mevsimin
Hem baharı telaffuz ettiğim
Hem de kış güneşinde bakaya kalan yüreğimden
Damlayan son damla
Mıhlandığım solumda
Sondan başa saydığım sekizinci nota.