Ferman


Bana öyle bir kuvvet ver göklerin burçları
Rüzgâr olup yüzlere savurayım suçları

Azabı avuçlayıp Yüce Allah katından
Tanrılaşan zalimi İndireyim tahtından

Şu dünyanın nevrini tersine çevireyim
Gökkübbeyi gururlu dağlara devireyim

Başbuğumuz sürgünde tuğumuz parça parça !
Muhabbeti hapsettik kuğumuz parça parça !

Tütmez oldu gözümde ocağımın kokusu
Hani nerde imanım nerde Allah korkusu

Ana,baba,kız,oğul,sağımız parça parça !
Şeytana esir düştü çağımız parça parça !

Musallaya konulur bir iki üç beşimiz
Toprağın isyanından fırlatılır leşimiz

Hergün secde edilir yosmaya aşifteye
Ölenler hasret gider bir onurlu çifteye

Kızım başını açtı hep ruslaşa ruslaşa
Oğlumun donu düşmüş sorsan muzaffer paşa

Dağlı,şehirli,köylü,çoğumuz parça parça !
Şu hayatta varımız yoğumuz parça parça !

Ceddim Nuh’un gemisi Kızıldeniz’de esir
Papa cenaplarına yaltaklanmakta sefir

Sakinin testisinde çelik çomak adalet
Müslümanın boynuna müslümandan adavet

Karar sizin el,ayak,boyumuz parça parça !
Cenabet mi karıştı soyumuz parça parça !

Ve ,
İzmir’i Bursa’sı Adana’sı Zonguldak
Van Gölü karabağlar
Öbür yanda Tunceli
Ah dereler denizler
Eyvah yanıbaşımda şu kan akıtan nehir
Rize Samsun İstanbul
Bilecik Mardin Diyarbekir
Ey Muhammed ! Bilirim !
Fırat kuruyacaktır
Meded Ey Nebi Meded !
Ren İsviçre’de güler !
Ağlıyor Kızılırmak !
Ağlıyor Kızılırmak !


S.Aygun Tüfekçi