Arsıza kaptırma gönül sabrını
Seyredip durma kaybolan yarını
Teraziler kaybetmiş ayarını
Sen, sen ol da, kendini tart be gönül

Sokakta gezerler be, atla, itle
Kimi öven, kimini yeren kitle
Sen, senden olana kapını kitle
Anahtarı sağlamda tut be gönül

Ne derse desin, aldırma şu güruh
Bir üfürük candır, çıkar bir gün ruh
Her şey haktan deme, bazısı mekruh
Doğru söyle, yalanı yut be gönül

Aldanma rüzgar essin efil efil
O rüzgar eder seni bir gün sefil
Sus da dinle, kim derse desin, gafil
Onların cümlesini sat be gönül

Ağrıyı bilmeyen dişi çektirmez
Yün güvelenmişse kimse eğirmez
O göz var ya!! O göz boşa seğirmez
Her yeri kaşındırır, bit be gönül

Can dersin, canan dersin, bulursan eş
Boş ver alemi, onunla bütünleş
Akrabandan başka,yoktur ki kalleş
Arada olacak bir set be gönül

Ömür yetmez, bundan başka çağlara
Aldanıp da kanmayasın yağlara
Düşe düşe kalktın şu dost ağlara
Biraz da sen kendine çat be gönül

Köye muhtar seçtik çıbanın başı
Ondan sonra gördük ekmeği aşı
Bir koltuk için hepsinin telaşı
Utanmaz aymaz bunlar, net be gönül

Satılmadık ben kaldım etmem para
Kırk yılda düzelmez garip fukara
Kolay gelmesin boşanmak bekara
Alma yoğurt yerine süt be gönül

Etek yalamayan iti tutmazlar
Bilirsin ki helal lokma yutmazlar
Sanma ki analarını satmazlar
Makam için olmuşsa it be gönül

Kulak ver de çobanın kavalına
Gülerek bak, kanma martavalına
Herkes haram doldurur çuvalına
Onları da bulacak dert be gönül
U.Ü.