0
Yorum
7
Beğeni
5,0
Puan
223
Okunma
İnsan Sanırdım
Bir ses duydum derinden çaresiz,
İnsan sanırdım, meğerse değilmiş.
Bir çift göz gördüm nemli ağlarmış,
Dost sanırdım, meğerse değilmiş.
Yüreğinde sevda gizli nerden bilesin,
Hayatla barışık sanırdım değilmiş.
Oysa bir gölge belirdi etrafında derviş,
Yalnızlık sardı aniden yabancı değilmiş.
Gözlerinde hüzün dansı korkuyorlar,
Sözlerinde kırık bir anlam taşıyorlar.
İnsan sandığım sureti zorluyorlar,
Bir bilinmezlik var aslı astarı ne değilmiş.
Belki de herkes biraz eksik biraz noksan,
Belki de her yüz bir sır perdesi herşey yalan
İnsan sandığım o siluet acımasız olan,
Şimdi içimde bir soru işareti bile değilmiş.
5.0
100% (2)
