Bu şiirim ve bundan sonraki şiirlerimi söyleşiyi yazdığımın öğleden sonra cereyan eden olay üzerine yazılmış ve GÜLTEN ile olan aşk böylece tam alevlenmeden bitmiştir.
Bu gün ofiste işim, gücümdeyim, kapı tık, tık etti, bir baktım GÜLTEN!
Feleğimi şaşardım şakrak görünce, hem bembeyaz esbap, hem de ak bir ten!
Gayet samimice merhaba deyip, oturdu iştiyakla sandalyeye,
-Sarı gülü sana getirdim andaç; aşkımız ebede dek sürsün diye.
Dedim, ne gereği var bunun şimdi?
------------------------------------------Dedi, seni sevdim, ama imkânsız,
-Ben gidiyorum buradan temelli, kalmazsın inşallah sen de canansız.
-Sana cevap vermedim biliyorsun, sebebi: Gidecek olmamdı benim,
-Kanı’m; senin yanıyor cayır, cayır, benim de yanıyor gel bak bedenim.
-Elimizden gelen hiç bir nesne yok, bu konuda ne benim, ne de senin,
-Sözlüydüm evvelden şimdi nüksetti, çaresiz gidiyor çor’la GÜLTEN’İN.
Üzgün, üzgün kalktı sandalyeden de, sundu az mecburi cansız gülücük,
Firaktan ıpıslak yanaklarıma, konduruverdi pür-hasret öpücük!
Ne yapacağımı bilemedim ya, bu acı dolu durum karşısında,
Tek arzum; güller açtırsın ALLAH’IM, yeni yâriyle gönül çarşısında.
Sen de üzüntü duyma hiç bir zaman, gönül işleri genel kanım böyle,
Al kalemini, sazını eline, her daim aşk kokan şiir yaz, söyle,
Ama yazık onca sevda, garrama, bir çırpıda heba olup da gitti,
KÜÇÜK OZAN’IM senin kader böyle, hep sevdiklerin bırakıp da gitti.

KÜÇÜK OZAN (CML DMR)
İSTİRHAMNAME’DEN.
LÜGATÇE
ÇOR : Üzüntü, keder!
GARAM : Aşk. Derin ve büyük sevgi


ASIKLUZUMSUZ, @asikluzumsuz
20.4.2025 10:37:28

Ben kurbanım, okuyana, yazana
Ne kayarız bilmem, tartı, mizana
Değerli dostumu çok iyi gördüm
Selamlar gönderdim, küçük ozana