13
Yorum
26
Beğeni
5,0
Puan
201
Okunma
Ruhu, ince ve zarif, kibardı hep sözleri,
Esrarengiz sesini, kısıp gitti anamız,
Uzaklarda kalınca, ıslanırdı gözleri,
Köşesine çekilip, pusup gitti anamız.
Sofralar kurardı hep, misafire yetmezdi,
Kimsesiz kalsa bile, hiç neşesi gitmezdi,
Pencereden dışarı, hiç çöpünü atmazdı,
Dünyaya meyletmeden, basıp gitti anamız.
Her zaman güzel olup, çiçek gibi açardı,
Hiç kimseye görünmez, namahremden kaçardı,
O pembe düşlerini, etrafına saçardı,
Dağlarda ovalarda, esip gitti anamız.
Komşusu anlatırdı, çok vefalıdır derdi,
Kimsesiz çocukları, gözyaşıyla severdi,
Bir resim kaldı ondan, bir de kalbinde derdi,
Hatırayı içinden, kesip gitti anamız.
Hep balkonda oturup, kedisiyle oynardı,
Çay demleyip içerken, içten içe kaynardı,
Çocuk sesi duyunca, yüreğinden yanardı,
Yetimleri görünce, susup gitti anamız.
Her gün neş’e arardı, mutsuzluğun içinde,
Sanki bulamamıştı, huzuru sinesinde,
Mezarını kazdırdı, unutulmuş sesinde,
Dualara hasretken, küsüp gitti anamız.
...andelip...
Dost Kalemlerden
Gelen emir gereği, buna mecbur kalarak
Kendine bahşedilen zamanından çalarak
Dünyalık nefesini, son bir defa alarak
Kimseler sormadan, basıp gitti anamız. ..... Necati .O.
Analar ah analar , melek idi her biri
Kimi norrmaldi lakin kimi cüsseli iri
Benim anam hastaydı , tabi kimisi diri
Benim anam gibi kan , kusup gitti anamız--İYİ OZAN
5.0
100% (14)