Ne istersem kaçtı elimden gitti
Beklediklerim olmadı zaten.
Bir umut yeşertsem,
Kurudu daha kök salamadan.

özlem duyduklarımda duman olacak
Başkasına varacak güzellikler adına ne varsa
Ben eğri kaldım aynalarda,hasret çektım
Düzelmedi suretim hiçbir baharda hep iti beni

Zenginlik demedim
Belki tek bir gün yaşamadım.
İçimdeki yoksulluğa dokunmadı bir el
İstediğim bir şey olmadı,
Paramparça bıraktı hayallerim.

Çocuk seslerine bile tahammülüm yok artık,
Sevmediğim yüzlerde geçmişin yankısı var.
Neye elimi atsam,
Bir hüsran, bir yıkım, bir boşlukla karşılar.

Bir ben kaldım kendime dert,
Bir ben kaldım kendime yük.
Hayat ne verir ki bana?
Alacağım her şey, içimde çürük.

Memnun değilim kendimden
Memnun değilim gördüklerimden
Göreceklerimden de kuşkuluyum
Kendi gölgeme bile küskünüm.

Yaşam dedikleri bu hikâyede,
Ben sadece suskunum…
Ve umutsuz bir haykırış sadece
Koskoca bir boşluk tür sadece
Dünden geleceğe taşınan
29/04/2025
mesakin