5
Yorum
18
Beğeni
5,0
Puan
206
Okunma
Yâr etim
Gözümü açarken buldum yokunu
Gördüğüm her şeyde aldım kokunu
Kısmetle doğarmış insan dediler
Kısmetimi kendim var ettim gönül
Gülerken ağladım çalmadım kapı
Kimde ne var kimin ne kadar çapı
Üstümde geçtikçe kar boran tipi
Geçen baharlara kahrettim gönül
Sevda sırra ermez her alim cahil
Bir asi ceylana vermişim meyil
Yâr edinmez dendi o olmaz ehil
Bağrıma dağlattım yâr ettim gönül
Dünya bana um’suz umut vermedi
Haksızları gördüm hakkım vermedi
Düşmüşe kalkıp kimse el vermedi
Gücüm yetmeyince zar ettim gönül
Dünyada kalıyor ol çanak çömlek
Göçersem sırtımda yakasız gömlek
Nasipse mutluluk günahsız göçmek
Dünyam hep zarardı kâr ettim gönül
Coşkûnî
5.0
100% (12)