0
Yorum
6
Beğeni
5,0
Puan
136
Okunma
Bir lokma ekmeği bölünce dostla
Üşüyen bir kalbi sımsıkı sarınca
Yetim bir çocuk gülünce
İşte o zaman yaşar insan
Bir sözle bir yara sarınca
Bir gözyaşını sessizce silince
Kendinden verince,beklentisizce
İşte o zaman var olur insan
Bir gönle dokunduğunda
Bir mazluma kol kanat olduğunda
Sessiz çığlıkları duyduğunda
İşte o zaman yaşar insan
Bir cana can kattığında
Bir yürekte var olduğunda
Varlığı yokluğunda anlaşıldığında
İşte o zaman yaşar insan
Çaresize umut olduğunda
Mazlumun yanında durduğunda
Yürek şefkate,eller merhamete açıldığında
İşte o zaman yaşar insan
Yol uzun olsa da, yürek yorulmaz
Sevgiyle kurulan köprü yıkılmaz
Gönülden gönüle yol bulduğunda
İşte o zaman var olur insan
5.0
100% (4)
