Kardeş canına kıyanlar
Ne sondular ne ilktiler
Verdiği sözden cayanlar
Biriktikçe biriktiler

Hepsi önce çıraktılar
İlim fenden ıraktılar
Halkı cahil bıraktılar
Kalplere fitne ektiler

Hayattan ders almayanlar
İşte ehil olmayanlar
Yürümeyi bilmeyenler
Yüksek makama çıktılar

Sermaye yükle kediye
Dediler Hakk’tan hediye
Köprü diye asfalt diye
Her yere beton döktüler

Güçlüleri öve öve
Mazlumlara söve söve
İnsanlığı döve döve
Ciğerlerini söktüler

Bir tarafta debdebeler
Diğer yanda aç bebeler
Çoğaldıkça dinlemeler
Mahremimizi yıktılar

İnsanlara kin güdenler
Bulunca basit nedenler
Bu millete zulm edenler
Sanmayın bizden çoktular

Başıboş mu kaldı yurdum
Çare nedir diye sordum
Cevabı aradım durdum
Boyunlarını büktüler

Coşari kimdedir kusur
Aydınların dört yanı sur
“Namussuzlar kadar cesur
Namuslular” da yoktular

10.04.2025/Samsun

İbrahim COŞAR