0
Yorum
2
Beğeni
0,0
Puan
116
Okunma
Yıllar geldi geçti, zaman rüzgar gibi,
Gurbet elde günler, geceler, densizdi.
Şeref amca oğlu, geri döndü nihayet,
Berlin’den özlem, yüreğinde derindi.
Babam dedi, gözlerinde bir hüzünlü,
Eşe, dosta, akrabalara özlem dolu söz.
Şeref’in yüreği, sevgi yanar, o bilmez
Ama gurbetin acısı, bir yara, bir yanar.
Hasret kaldı topraktan, özledi yüzleri,
Ama Şeref, yıllar sonra dönüp geldi,
Gözlerinden yağan nehir gibi akan sevgi.
Her adımnda her yerde bir iz bıraktın
Berlin’in sokaklarında, hep seni aradı.
Gurbetin içinde bizim kaybolan yıllar,
Şeref, özlemle büyüdü, büyüdü yıllar.
Bir dokunuş, bir bakışı, var ama güzel,
Amca oğlu, kalbinden sevgiyle büyüdü.
O şimdi döndü, ama ruhu hala uzakta,
Berlin’den taşan sevda, hasretle ağlar.
Şeref’in yüreği, gurbetin izlerinde,
Ama huzur buldu, sonunda, özlem içinde.
Berlin / Pevruzi
Hasan Yıldırım
