Tanımadığım bir sokakta, evimden çok uzakta,
Şarkısı yine mi kulağımda?
Aklım, aklım değil
Dünyam, dünya değil yine.

Nefes alıp tutuyorum,
Yazıp yazıp siliyorum.
Seni nerede mi arıyorum?
Bizi bulacağımız yerde bitiyorum.
Ne ben var burada ne sen,
Buradan mı başlasam aramaya?
Buradan mı başladım yok olmaya?

Bir şeyler mi acıyor?
Çizgiler var mı ki geçiliyor?
Kimler kaybolmuş ki onlar arasın?
Elimde bir kalemim, bak, o da yanıyor.
Şimdi bu kaderi ne yazıyor?
Ama her zaman küllerinden doğuyor,
Noktayı son mu sanıyor?

Yabancı mısın buraya?
Niye doluyorsun gözlerim?
Yok olmaya gelmedik mi?
Hiç olmaya gelmedik mi?
Yalandan mı yalnızsın?
Söyle bana, neden ağlarsın,
Bir olmaya gelmedik mi?
Bir aynanın hayaline sığınırsın,
Sona kadar seni bağlasın.
Kalabalıkta kaldırılır kılıçlar,
Olmayan bir yerde yaşarsın.
Uçmak için rüyalarını mı yakalarsın?
Zaten tek kelime bile konuşmazsın.

Ne yapayım ben, benle?
Hep başka yerlerde, hep başka yerlerde.
Açmıyor ki gözlerini yeryüzüne,
Aşağı bakmıyor, oraya gitmiyor.
Nefesimi veriyorum
Bakıyorum da
Tek nefesimde mi yaşıyorum?

Şimdi kusamam, kusamam,
Ama nasıl özledim, anlayamam.
Özlem nedir, anlatamam.
İç içeyiz, hiç hiçeyiz, aman kavrayamam.
Sesini duyduğum bir var, başkasını duymam.


Beyaz Kelebek