Güneş kaybolup gittiğinde gözlerimin ucundan
İçime karanlıklar çöker, kaybolurum gecede
Lahey’de yalnızlığım depreşir gözyaşımla
Dört duvar arasında sızlarım başlar
Güz ayazları dolar içime, savrulurum hiçliğimle
Yokluğun ömrümden ömürler alıp giderken
Kaybolurum ben Lahey’in çıkmaz sokaklarında...

Berlin’den çıkıp gelmeyi vaad etmiştin
Gökyüzü gibi mavi güllerle donatmıştım evi
Sevdiğin her bir şeyi hazırlamıştım
Hayal aleminde seninle mutluluklar yaşarken
Ne geldin, ne de bir haber saldın
İnandığım sevdana nice karlar yağdırdın
Mutlu musun şimdi kaldığın yalnızlığınla?..

Beddua etmedim saadetler dilemekten başka
Kaderime razı olmuşum çeksem de acılar
Yazgım neyse boyun büktüm Tanrı’ya
Kendimi bıraktım dağlardaki doğaya
Kuşlar, sen kokulu çamlar, yabaniler arkadaşım
Akşamları sahilde Okyanus dalgaları
Buram buram özlem kokan memleket türküleri
Yoldaşım oldu yaralarımı saran...

Zafer Direniş
...

Fotoğraf: Lahey sahili