Kordon boyuna uzanmış
Boylu boyunca bir yalnızlık
Rüzgarla iş tutmuş
Deniz feneri de yandaşı
Çığlık çığlığa beni çağırıyor...


Denizi kandırıyor aklı sıra
Sahte ışıltısıyla ...


Bir de kasılıyor ki hergele
Sanırsın yer ile gök emrine amade....



Yıldızlar ve ay varken
Ne yapsın deniz
Feneri...


Gün doğana kadar
Bir gecelik saltanat onunkisi
Ne gemiler takar onu gündüz
Ne de kurtarır gün ışığından
Arkasına aldığı iskele babaları...


Çağırıyorlar yine beni
Kap iki bira da gel der gibi...



Yok anam yok kanmayacağım bu gece size
Hem ben bıraktım alkolü
Hava da buz gibi hani
Yalnızlıkta çekilmez şimdi
Yokken yanımda elimi ısıtacak biri...


Aciz , ışığa muhtaç olan
Esas sensin be deniz feneri
Hava kararmasa
Gemiler bile tanımaz seni
Seni de oraya insanlar dikti
Unutma...



Benimki yalnızlık değil
Sensizlik...


Sensiz olmasam
Sarar mıyım hiç deniz fenerine ?
Ne hali varsa görsün bana ne
Bütün bu olan biten
Yokluğunda seni anmak için
Bahane...



Çağdaş DURMAZ