8
Yorum
15
Beğeni
5,0
Puan
391
Okunma

İstanbul’un martılarından geceye süzülen dualara, bir yudum çayın buğusundan bir şarkının içimize düşen gölgesine kadar her şey, bir ismin etrafında döner. Bu şiir; kavuşamayan adımların, suskun kalplerin ve kelimelere sığmayan bir aşkın yansımasıdır. İçli bir melodi gibi okundukça büyür, her okuyanın kalbine kendi yalnızlığını hatırlatır....
Bir rüzgâr eser içimden,
Adını taşır geceden.
Yıldız düşer gözlerime,
Sensizliğin izlerinden.
Çayımda buğulu hasret,
İz bırakan eski bir net.
Her yudumda sen varsın,
Biraz sevda, biraz illet.
Sokak lambası gölgem,
Sensiz döner her âlem.
Bir adım ben, adım bir sen
Ama kavuşmaz iki kalem.
Martı süzülür uzakta,
İçim düşer her bakışta.
İstanbul’un kalbinde
Saklı kaldın bu aşkta.
Yürürüm eski rüzgârla,
Adın düşer her duvarla.
Bir şarkı çalar içimden,
Gizli bir dua ararla.
Avuçlarımda gece,
Kalbim kırık bir hece.
Kelimeler yetmiyor,
Sen susuyorsun nice.
Gölge gölge aktı zaman,
İçim doldu bin fırtınan.
Bir nefeslik vuslat için,
Dualarda kaldım her an.
5.0
100% (10)