İlahi elma ağacı!
insan bir haber vermez mi?
gelin olmuşsun! ..
güller konmuş dallarına pıtır pıtır
pembelerle çevrili beyaz yapraklı
ortaları tomurcuklu
cıvıl cıvıl yüzlerce
çocuk gülüşü parlıyor
yaprakların ipek yanaklarında
ne zaman hazırlandın?
hiç mi üşenmedin?
ya bu parfümü nerden buldun?
başım dönüyor elma ağacı
sarhoş ettin beni aromatik kokularınla
yanından geçip gidiyorlar insancıklar
bakın diyorum,bakın!
hayret! bu ne güzel bir sanat eseri
görmeden bakıyorlar sana üstün körü
sonra belli belirsiz bir hı! hı! sesi çıkıyor
sımsıkı yumulmuş dudaklarının arasından
çiçeklerini öpmüyorlar,koklamıyorlar
kucaklamıyorlar neden ki?
gözlerine perdeler mi inmiş?
içleri buz tutmuş olmalı herhalde...
hayran oldum sana elma ağacı
aşık oldum güzelliğine
harikuladeliğine
seni yaratan sanatkara aşık oldum...
varsın kimse farketmesin letafetini
ressamlar bilmesinler zerafetini
gölgende dinlenmesinler yorgun vücutlar
güllerine, gözlerinden bir nur indirmesinler
sıradan bir günün, sıradan bir anını yaşar gibi
yürüyüversinler...
çivilendim elma ağacı olduğum yere
dondum kaldım inanki! ..
büyülendim,şaşırdım,afalladım
senin güzelliğini anlatacak
bir şarkı,bir şiir ya da bir sözcük aradım
hafızam bomboştu,
yerine koyamadım
hiç bir şey
en sonunda
oraya kokunu ve renklerini doldurdum
tül yapraklı güllerini serptim
ruhum lekelerden temizlendi
yıkandım paklandım,
pürüpak oldum sayende
bir an oldu, elma ağacı
öyle bir an geldi ki,
inanmayacaksın
biliyorum
ama ben,
kendimi, sen sandım! ...


Gülhan Çeliktaş