Her cansız varlık içeride büyük ve iyi gözükür
Her duygu düşünce kendince beyinlere güzel kazılır
Ne var ki dağa çıkmayınca geniş ufukları
Çölde kalmayınca serapları
Bozkırda kalmayınca çorak toprakları
Deryalara açılmayınca bolca suları
Havada uçmayınca sonsuz boşlukları
Güneşi görmeyince aydınlık ışıkları
Dışarı çıktığında başka şahıslara
Başka toplumlara baktıkça anlarsın
Daracık küçücük yerde sıkışıp yaşadığını

Şahıslardan şahıslara
Aileden ailelere
Cemiyetten cemiyetlere
Toplumdan toplumlara
Milletten millete
Ülkeden ülkeye
İçeriden dışarıya açıldıkça
Değişik duygu düşüncelere bakıldıkça
İçeride kaldıkça büzüştüğünü
Dışarı çıkınca kayıp olduğunu anlarsın

Ruh ve bedenin
Gözünü kulağını tıkayınca
Kapıları pencereleri kapayınca
Yazıyı çiziyi yok sayınca
Kendi yanlışlarını
Başkalarını güzellikleri ve doğrularını göremezsin
İletişim çağındayız
Dünya küçük bir köy küçük bir ev
Varlığı yokluğu büyüklüğü küçüklüğü
Anında görüyorsun

Bulutlar sıkışınca gök kuşağı olur şimşek çakar
Yağmur olur toprağa düşüp rahatlar
Şahıslar sıkışınca dışarı çıkar
Ufku gözü gönlü ruhu açılır rahatlar
Toplumlar milletler ülkeler sıkışınca
Kültürü ile demokrasi ile açılır rahatlar

Fazla açılıp saçılıp var olanlarını kayıp etmeden
Yaşadığın milletini bırakıp ülkenden gitmeden
Başkalarının kuklası olup peşini gütmeden
Bilimi teknolojiyi takip edip
İnancını kültürünü değerlerini satmadan
İçeride kalmayı dışarı çıkmayı dengede tutup
Şahıs olarak toplum olarak ayakta kal