Harcadık üç günlük bu dünya için
Sohbeti harcadık, dili harcadık
Hep kuldan bekledik neden ne için
Mevlâya uzanan eli harcadık

Eski çamlar bardak oldu tas oldu
Gönüller hep irin oldu pas oldu
Istikamet keder oldu yas oldu
Varılacak obayı, ili harcadık

Beden bize külfet imiş yük imiş
"Yüreğini dişlerinle sök" imiş
Bizi baştan çürüten de kök imiş
Meyve veren yaprağı, dalı harcadık

Hep cebi doldurduk kıymet bilmeden
Garibe, yoksula yardım etmeden
Günü gelir hesap sorar yaradan
Yetimi, öksüzü, dulu harcadık

Ele ırgat olduk bahçeye bağa
Kibrimiz ulaştı en yüce dağa
Insanı da böldük sol ile sağa
Bahçemizde açan gülü harcadık

Duygular köreldi, hâller karıştı
Israfta yüceler! Beyler yarıştı
Hani dünya sevgi, dostluk, barıştı
Gözlerden akacak seli harcadık

Bu bâtıl savaşın zaferiydik biz
Kutlu güzergahın seferiydik biz
Hani hak yolunun neferiydik biz
Vuslata varacak yolu harcadık

Karış karış sattık vatanı yurdu
Ayırmak güç oldu çakalı kurdu
Öptüğümüz eller bizleri vurdu
Yatacak toprağı kili harcadık

Ar namus kalmadı oğlanda kızda
Kalbi fesat dolmuş alnı namazda
Beşerden dilenir istek, niyazda
Allah’a meyleden kulu harcadık..

Emre İNAN