Sevda yollarında başlar telaşlar
Ne yolcudan bıkar ne yoldan bıkar
Ağlayan gözlerden aksa da yaşlar
Ne yağmurdan bıkar ne selden bıkar
Bilir aşk düştüğü yüreği yakar

Rüzgâr onu dağdan dağa atsa da
Gülün dikenleri kalbe batsa da
Bülbül akşama dek figan etse de
Ne dikenli daldan ne gülden bıkar
Bilir aşk düştüğü yüreği yakar

Beklenenler bir gün geliverseler
Sevildiği kalpte kalıverseler
Vuslat için biraz umut verseler
Ne falcıdan bıkar ne faldan bıkar
Bilir aşk düştüğü yüreği yakar

Gönlündeki sevda yalın mı yalın
Ey Şair n’olacak senin bu halin
Yüreğin tadını almışsa balın
Ne arıdan korkar ne baldan bıkar
Bilir aşk düştüğü yüreği yakar

Ferhat gibi dağlar delseniz bile
Kerem gibi yanıp düşseniz dile
Yârin hasretinden çeksen de çile
Gönül ne alevden ne külden bıkar
Bilir aşk düştüğü yüreği yakar

Sanma ki sevenler rahatça uyur
Şairin eyyamı büyür de büyür
Gönlünde yatanı dünyaya duyur
Şair ne şiirden ne dilden bıkar
Bilir aşk düştüğü yüreği yakar

15.01.2025/Samsun

İbrahim COŞAR