0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
107
Okunma
KALBİMİ ÇALDIN
Bir gece yarısı, sessizliğin koynunda,
Işığımı söndürdün, sözlerinle sonunda
Gülüşün bir hançer gibi saplı solumda
Kopardın kökümü, toprağımdan ayrıldım.
Rüzgâr bile şahit, o anı nasıl unuturum
Avuçlarında son nefesim, yutkunurum.
Zaman dondu, şimdi kendimi avuturum.
Artık yaşarken beyaz bir kefene sarıldım.
Şimdi boş bir çerçeve, duvarda asılı kaldı
Sesin, koridorlarda durmadan yankılandı
Senden geriye kalan koskoca bir yalandı.
Haberin olsun inan ben sana çok darıldım.
Belki bir gün dönersin, tozlu yollardan,
Kırılmış bir kolye gibi düşersin kollardan.
Korkmaz mısın sen hiç kötü sonlardan?
Seninle uyuyordum, artık şimdi ayıldım.
02.04.2025
Yazan: Çetin IŞILDAK
