Bir bahar sıcaklığında tüm hayallerim
Sevdan yüreğimde tomurcuklandı
Ne zaman seni düşünsem
Bakışların haz verir bana
Gözümde değil gönlümde büyütürüm seni
Kötülükler yok olur birden
Çiçekler açar zamansız değişir mevsimler
Bahar olur yaz olur sevinç dolar içime
Ne zaman gözlerin gözlerime değse
Umut güneşi doğar birden
Buz tutmuş kalpler sımsıcak olur
Duygu selisin şiirimsin dudaklarımdan dökülen
Nağme nağme
Baharsın aşksın umutsun hayalimsin
Güldükçe güller açar gamzeli yanaklarından
Sevda kokar saçlarının her bir teli
Sevgili bu nasıl sevgi
Üzgünüm rüzgarların devirdiği çınarlar gibiyim
Ruhum yetim kirpiklerim nemli
Hiç bu kadar çaresi hissetmedim kendimi
Yalnızlık dağ gibi çöktü yüreğime
Gözlerimde ışık dudaklarımda gülümseme yok artık
Yaprak yaprak düşüyorum her gün biraz daha
Yalnızım binlerce insanın arasında
Ölüm hücresindeyim san ki tükendi gibi ömrüm
Üzgünüm hayat her gün parça parça kopuyorsun yüreğimden
Nasıl olsa bir gün çekip gideceğim
İsyanım sana değil aslında hayatın sancısına
Silinsin artık hayalin ruhumun derinliklerinden
Yeter artık sevgili kan sızıyor kalbimden
Kaçsam diyorum bu dünyadan nereye
Varsın ardımda ölüm olsun
Yolumda keder dağları
Ateşten gömlek gibi sardı tenimi sevdan
Ne yapsam anlatamam
Yazsam kitaplara sığmaz
Yüreğimde hançer
İstesem de yazamam



Ayten Özgün